Η ιδέα δεν πήρε το όνομά της από τον Sylvester Stallone, ούτε ονομάστηκε για τον εμβληματικό χαρακτήρα του Rocky "The Italian Stallion" Balboa. Παρόλα αυτά, το φουτουριστικό concept του hypercar που δημιουργήθηκε από τον γραφίστα και βιομηχανικό σχεδιαστή Murray Sharp θα μπορούσε να σας ξεσηκώσει με την απίστευτη δύναμη και ταχύτητα. Φαντασμένος ως ο πνευματικός διάδοχος του LaFerrari, ο Σταλόνε «θα τοποθετηθεί στην κορυφή της μάρκας Ferrari».
"Η ιδέα της Ferrari Stallone ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο έργο για μένα", λέει ο Murray. «Στην πραγματικότητα προήλθε από ένα μέρος απογοήτευσης όπου ένιωθα ότι μπορούσα να κάνω περισσότερα με τις ικανότητες και τα ταλέντα μου. Πήρα μια πολύ δυνατή και σκόπιμη απόφαση να αναλάβω ένα έργο για τον εαυτό μου για να αποδείξω τι πραγματικά θα μπορούσα να επιτύχω αν καταβάλω την απόλυτη προσπάθεια μου. Byταν μακράν το πιο ουσιαστικό σχέδιο που έχω δημιουργήσει ποτέ ». Είναι σαφές να δούμε γιατί αυτό το έργο αποτέλεσε μια τέτοια εργασία αγάπης για τον Μάρεϊ.
Το Stallone έχει χαμηλή, αιχμηρή γωνία στο καπό με δύο μεγάλους αεραγωγούς κάτω από τα χαρακτηριστικά που το δένουν αμέσως με τη μάρκα Ferrari. Οι πλευρικοί αεραγωγοί και τα πίσω φωτιστικά στερεώνουν περαιτέρω τη σχέση αυτή. Ο Murray οραματίζεται άφθονη ίνα άνθρακα σε όλο το σώμα και προστέθηκε σε κατευθυντικούς τροχούς πέντε ακτίνων για πιο ευκρινή εμφάνιση. Οι διπλές άκρες εξάτμισης βγαίνουν από την κορυφή του χώρου του κινητήρα, όπου βρίσκεται ο V12 με τη βοήθεια KERS.
Το όνομα τα λέει όλα. Ο "Σταλόνε" είναι ιταλικός για "επιβήτορας" και ταιριάζει ακριβώς με την εταιρεία επιβήτορα. Με τις μπριζόλες ενός ισχυρού κινητήρα, αυτό είναι ένα αυτοκίνητο που μπορεί να προσφέρει μια νοκ-άουτ γροθιά. Ο σχεδιασμός το κάνει σίγουρα. Ακόμα και το γεγονός ότι ο σχεδιασμός δεν προέρχεται από τους δεσμούς της Ferrari στην ιστορία της εταιρείας. Ο Enzo Ferrari είπε κάποτε: «Ένας κατασκευαστής αυτοκινήτων δεν χρειάζεται να είναι ούτε μηχανικός ούτε τεχνικός. Πρέπει να είναι κάποιος που αγαπά το πάθος του για τα αυτοκίνητα ». Πρέπει να μιλούσε για τον Μάρεϊ Σαρπ.
