Όχι πολλοί από εμάς μπορούν να ισχυριστούν ότι ακολουθήσαμε τα παιδικά μας όνειρα μέχρι το τέλος (σκεφτείτε μόνο τους πυροσβέστες, τους αστροναύτες και τους καουμπόηδες που δεν ήταν ποτέ…), αλλά για τον Calvin Luk, η ιδέα του σχεδιασμού αυτοκινήτων για τη BMW ήταν στόχος. που κυνήγησε από πολύ νωρίς.
Από την ατρόμητη προσέγγιση ενός υπαλλήλου της BMW στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Σίδνεϊ στην παιδική του ηλικία μέχρι το σχεδιασμό της αναμενόμενης αναβίωσης του Z4, η νοοτροπία του Luk για το βραβείο τον οδήγησε στο ρόλο του ως εξωτερικού σχεδιαστή για τη γερμανική μάρκα, επιτεύγματα κάτω από τη ζώνη του.
Επισκεπτόμενοι την πατρίδα του την περασμένη εβδομάδα για να γιορτάσουν την παρουσίαση του νεότερου εκθεσιακού χώρου της BMW στο Σίδνεϊ, συναντήσαμε τον Calvin για να μιλήσουμε για την άνοδό του στις τάξεις ενός από τους πιο παραγωγικούς κατασκευαστές οχημάτων στον κόσμο, τι τον οδηγεί και πώς ένα αυτοκίνητο πηγαίνει από την ιδέα στην πραγματικότητα.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ιστορία σας και πώς μπήκατε στο σχεδιασμό αυτοκινήτων.
Πάντα μου άρεσαν τα αυτοκίνητα και η εμφάνισή τους, ως παιδί, και μου άρεσε να τα σχεδιάζω. Σκιαγράφησα, φυσικά, άλλα πράγματα όπως οι υπερήρωες, ξέρετε, Batman, Spider-Man και τέτοια πράγματα, αλλά συγκεκριμένα αυτοκίνητα που αγαπούσα πραγματικά.
Το πρόβλημα ήταν ότι ποτέ δεν ήξερα πώς να γίνω σχεδιαστής αυτοκινήτων και δεν το ακούτε τόσο πολύ. Είχα πάντα μερικά σκίτσα αυτοκινήτου εδώ και εκεί, αλλά μέχρι το Σαλόνι Αυτοκινήτου του Σίδνεϊ όπου ήμουν με μερικούς φίλους και ρωτήσαμε έναν εκπρόσωπο στο BMW Group, όταν κυκλοφόρησαν το νέο Mini, αν μπορούσαμε όλοι να στριμώξουμε στο πορτμπαγκάζ του οχήματος και τραβήξτε μια φωτογραφία και δείτε πόσα παιδιά χωράμε. Είπε, "Ναι", και παρατήρησα μια μικρή γερμανική προφορά και το όνομά του ήταν Christian Meindl, τώρα είναι με το Mini.
Είπα, "Ω, είσαι από τη Γερμανία;" Είπε: «Ναι, είμαι». Είμαι, "Λοιπόν, θα σας πείραζε να μεταφέρετε ένα γράμμα για μένα, στον Αρχηγό Σχεδιασμού;" Είπε, «Ναι, εντάξει», και έλεγα, «Ουάου, είναι καταπληκτικό» και έτρεξα αμέσως στο σπίτι για να γράψω αυτό το γράμμα που είχα στο μυαλό μου για αρκετό καιρό, αλλά ποτέ δεν ήξερα πώς να το κάνω βγάλτε το γράμμα. Επισυνάπτω μερικά σκίτσα που είχα, έτρεξα πίσω στην παράσταση και τα πέρασα πάνω του.
Προς έκπληξή μου, πολλούς μήνες αργότερα, έλαβα αυτό το πακέτο, και δεν ήταν κανενός είδους υλικό μάρκετινγκ ή τίποτα, επειδή είχε μια χειρόγραφη διεύθυνση σε μένα στην πρώτη σελίδα και ήταν από τη Γερμανία. Άνοιξα το γράμμα και ήταν μια απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις μου σε αυτό το γράμμα. Ένας Ανώτερος Σχεδιαστής, ο Ντέιβιντ Καρπ μου απάντησε, και μου συνέστησε: «Λοιπόν, έχετε μεγάλες δυνατότητες και μπορείτε να σπουδάσετε εδώ σε αυτό το σχολείο που ονομάζεται Art Center College of Design στις ΗΠΑ, στην Πασαντίνα», όπου ήταν ο ίδιος σπούδασε και πολλά άλλα.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω και από εκείνη τη στιγμή είχα επικεντρωθεί στο να πάω σε αυτό το σχολείο.
Έκανα ένα χρόνο στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ, οπότε ετοίμασα το χαρτοφυλάκιό μου για αίτηση και έλαβα υποτροφίες για να παρακολουθήσω το σχολείο στο Art Center. Έμεινα σε επαφή με τον μέντορά μου, Ντέιβιντ Καρπ, πήρα πρακτική, τον γνώρισα για πρώτη φορά αυτοπροσώπως μετά από έξι χρόνια ή κάτι τέτοιο και μετά μετά την αποφοίτησή μου επέστρεψα για να ξεκινήσω δουλειά στο BMW Group. Στη συνέχεια μπήκα στο στούντιο εξωτερικού σχεδιασμού και είχα μια καλή πορεία μέχρι τώρα, με μερικά αυτοκίνητα.
Πώς ήταν να περάσεις από το να είσαι κάποιος που απλά του αρέσει να σκιτσάρει και του αρέσει να σχεδιάζει, να δουλεύεις πραγματικά σε πραγματικά προϊόντα;
Αρκετά εκπληκτικό, ναι. Νομίζω ότι κάνοντας σκίτσα, είναι εξαιρετικά διασκεδαστικό και ανταμείβοντας και μπορείτε να δημιουργήσετε κάτι νέο που δεν υπάρχει, αλλά στη συνέχεια ως σκίτσο, δεν είναι ακόμα πραγματικότητα, είναι μια ιδέα. Στη συνέχεια, όταν βρίσκεστε στον πραγματικό κόσμο όπου μπορεί να κατασκευαστεί, μπορεί να γίνει ένα πραγματικό πράγμα, είναι πραγματικά συναρπαστικό και κάνετε μια πραγματική επίλυση προβλημάτων, δουλεύοντας με μηχανικούς, αεροδυναμικούς, ενώ προσπαθείτε να δημιουργήσετε το καλύτερο γλυπτό, καλύτερη μορφή που προκαλεί τα σωστά συναισθήματα και συγκινήσεις και μιλάει στους ανθρώπους όταν βλέπουν το αυτοκίνητο.
Είναι πραγματικά συναρπαστικό και ιδιαίτερα ανταμείβοντας όταν βγαίνει πραγματικά. Μερικές φορές, φυσικά, μπορεί να είναι ένα περιβάλλον υψηλής πίεσης γιατί όλοι θέλουν να κάνουν το καλύτερο δυνατό αυτοκίνητο και ιδιαίτερα υψηλή πίεση, καθώς τα περισσότερα αυτοκίνητα γίνονται ως διαγωνισμός σχεδιασμού, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε σχεδιαστής πρέπει να κάνει το βήμα του. βασικά αντιτίθεστε στους συναδέλφους σας για να φτιάξετε το ιδανικό σχέδιο.
Είναι ένα περιβάλλον πολύ υψηλής πίεσης, αλλά ένα από τα πράγματα που ίσως αποτελεί ιεροτελεστία κατά κάποιο τρόπο, και στο τέλος της ημέρας, αν τελικά περάσει, αν επιλεγεί από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, είναι μια καταπληκτική εμπειρία.
Όταν προτείνετε και προωθείτε τα σχέδιά σας και κοιτάζετε το μέλλον, πιστεύετε ότι υπάρχουν βασικές τάσεις και χαρακτηριστικά στον σχεδιασμό αυτοκινήτων αυτήν τη στιγμή;
Ω, απολύτως. Θέλω να πω, υπάρχουν πάντα τάσεις και ορισμένα πράγματα που βουίζουν στον κόσμο του σχεδιασμού, αλλά υποθέτω ότι εκεί ο κάθε σχεδιαστής φέρνει επίσης τη δική του γεύση. Υπάρχει μια σύντομη συνολική, οπότε ίσως είναι, "Θέλουμε να κάνουμε το αυτοκίνητο πιο σπορ." Perhapsσως για ένα αυτοκίνητο Χ, «Θέλουμε λίγο πιο στιβαρό χαρακτήρα».
Για παράδειγμα, με το X3 θέλαμε σκόπιμα λίγο περισσότερη δύναμη και παρουσία στο όχημα, και έτσι το είχα στο μυαλό μου ενώ σκιτσάρω, σκεπτόμενος τι θα μπορούσε να είναι το νέο στην επιφάνεια για να γίνει το σωστό προϊόν. Αλλά τότε κάθε σχεδιαστής εξακολουθεί να έχει τη δική του άποψη για αυτό, επειδή υπάρχουν διαφορετικές προτιμήσεις μεταξύ των σχεδιαστών.
Παρόλο που υπάρχουν, ίσως, ορισμένες τάσεις, κάθε σχεδιαστής φοράει επίσης ένα είδος καπέλου. Όχι απαραίτητα σαν ηθοποιός, αλλά κάπως φοράμε καπέλο επειδή σχεδιάζουμε BMW ή σχεδιάζουμε ένα Mini ή ένα Rolls-Royce. Βάζετε μέρος του εαυτού σας σε αυτόν τον κόσμο και προσπαθείτε να σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό οπτικά και γλυπτά και πώς αυτό μπορεί να εμφανιστεί στους ανθρώπους.
Όταν εργάζεστε σε πράγματα και κοιτάζετε προς το πιο μακρινό μέλλον και τα πιο εννοιολογικά πράγματα, υπάρχει κάτι που μπορείτε να προβλέψετε ή να οραματιστείτε, ας πούμε, για το αυτοκίνητο του μέλλοντος, σε 50 χρόνια από τώρα;
Νομίζω ότι το μεγαλύτερο ερώτημα στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων είναι πώς είναι η κινητικότητα στο μέλλον, σωστά; Πώς είναι αυτό από την άποψη της ψηφιοποίησης του κόσμου μας; Τι σημαίνει αυτόνομος για τον κόσμο μας και τα μελλοντικά συστήματα κίνησης και μελλοντικές υποδομές κάθε πόλης ή γης και χώρας;
Αυτές είναι οι μεγάλες, πολύβουες ερωτήσεις αυτή τη στιγμή και νομίζω ότι η BMW ήταν σε αρκετά καλό δρόμο μέχρι τώρα. Όπως ακούσατε σήμερα, υπήρξε ήδη μια τόσο ισχυρή επένδυση στην ψηφιοποίηση και σε ορισμένες πόλεις, υπάρχει ήδη αυτό το πρόγραμμα κοινής χρήσης αυτοκινήτου DriveNow. Επίσης, με τα πρόσφατα πρωτότυπα αυτοκίνητα όπου δείξαμε την ιδέα δύο τρόπων αυτόνομης και παραδοσιακής οδήγησης, όπου μπορείτε να αναλάβετε και να διασκεδάσετε μόνοι σας ή μπορείτε να καθίσετε και να χαλαρώσετε και να αποσυνδεθείτε ως επιβάτης και απλώς να απολαύσετε τη βόλτα.
Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς αρχίζει να παίζει, επίσης σε σχέση με το πώς διαφορετικές πόλεις και χώρες προσεγγίζουν αυτά τα ερωτήματα όσον αφορά την κυβέρνηση και τις υποδομές επίσης.
Διαπιστώνετε ότι τέτοιου είδους επιρροές, προφανώς, από τις διαφορετικές αγορές και τις διαφορετικές σκέψεις και πολιτικές προς αυτές τις ηλεκτρικές, αυτόνομες, που επηρεάζουν αυτό που κάνετε όσον αφορά τη δημιουργία κάτι που είναι προϊόν για τον κόσμο αλλά πρέπει να ταιριάζει, ως προς-
Ναι σίγουρα. Οπωσδηποτε. Ένα πράγμα είναι ότι κάθε χώρα έχει διαφορετικό σύνολο κανονισμών για τον τρόπο που πρέπει να είναι το αυτοκίνητο. Έτσι, γίνονται διαφορετικοί τύποι δοκιμών σύγκρουσης σε κάθε διαφορετική χώρα, πράγμα που σημαίνει ότι ο σχεδιασμός σας πρέπει να ικανοποιεί κάθε χώρα, επειδή είναι ένα παγκόσμιο αυτοκίνητο. Έτσι, όταν σχεδιάζουμε, έχουμε όλα τα μηχανικά στοιχεία για το πού γίνονται οι δοκιμές του αυτοκινήτου;
Είναι πολύ πρόκληση να δημιουργήσεις κάτι που να εκφράζει αυτό που προσπαθείς να δείξεις, αλλά είναι μέρος αυτής της σκέψης επίλυσης προβλημάτων, που νομίζω ότι είναι αυτό που ίσως χωρίζει το σχέδιο από την τέχνη, κατά κάποιο τρόπο: αυτό που πρέπει πραγματικά να το καταλάβουμε ως προς τη μηχανική και τη νομοθεσία.
Τελευταία ερώτηση. Αν ήσασταν σε έναν κόσμο όπου υπήρχε οποιαδήποτε τεχνολογία, οποιοδήποτε είδος εννοιολογικής αυτοκινητοβιομηχανίας υπήρχε και θα μπορούσατε να σχεδιάσετε το τέλειο όνειρό σας πίσω στο παιδί που σκιαγραφεί τα πράγματα στο ταμπόν-πώς θα ήταν αυτό;
Σε έναν κόσμο όπου με γοητεύει κυρίως η εμφάνιση των αυτοκινήτων, σίγουρα θα έλεγα ότι πρέπει να είναι κάτι με εκπληκτικές αναλογίες, που είναι οι μεγάλοι τροχοί και η μικρή καμπίνα. μάλλον κοντά σε σπορ αυτοκίνητο. Νομίζω ότι κάποιος θα ήταν αρκετά απογοητευμένος με τον εσωτερικό χώρο, αλλά προφανώς όταν είμαστε παιδιά ή όταν ήμουν παιδί, έπαιζα με τα παιχνίδια των Hot Wheels, βλέπετε αυτά τα αυτοκίνητα κινούμενων σχεδίων ή ίσως δεν υπάρχει αρκετός χώρος για έναν οδηγό μέσα , αλλά φαίνεται καταπληκτικό.
Έτσι, αυτό μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρον και είναι επίσης ενδιαφέρον τώρα που σκεφτόμαστε ένα αυτόνομο αυτοκίνητο του μέλλοντος, πολύ μακριά στο μέλλον. Τι σημαίνει αυτό, στην πραγματικότητα, για τη θέση οδήγησης;
Maybeσως αυτό θα μπορούσε να είναι κάτι για να επιτευχθούν επίσης νέες διαστάσεις.
