Σε συνεργασία με την Glenmorangie
Με ένα διδακτορικό για τη βιοχημεία στο ένα χέρι και ένα ποτήρι Glencairn στο άλλο, ο διευθυντής της απόσταξης και δημιουργίας ουίσκι της Glenmorangie, Δρ Bill Lumsden, πήρε τη μάρκα από τη φήμη του σχετικά άγνωστου μοναχικού λουλουδιού πίσω τοίχου ως βασικό στοιχείο σε κάθε αυτοσεβασμό. τόπο και ντουλάπι ποτών κατά τη διάρκεια της 19χρονης θητείας του.
Έχει κερδίσει τη φήμη για το σπάσιμο της παράδοσης και την αντίθετη στάση, τον εκσυγχρονισμό όπου είναι δυνατόν και τον πειραματισμό με σχεδόν κάθε διαθέσιμη μέθοδο. Η γκάμα των ουίσκις Private Edition, μέχρι την ένατη δόση τους, έχει εδραιώσει τη μάρκα ως ένα από τα καλύτερα single malts και κάθε κυκλοφορία είναι μια μοναδική έκφραση αυτού που κάνει αυτό το ουίσκι Highland τόσο νόστιμο.
Η τελευταία προσθήκη στην οικογένεια Private Edition είναι η Bacalta. Παλαιωμένο από βαρέλια Μαδέρα που ψήνονται στον ήλιο, είναι ένα ελαφρώς γλυκό ουίσκι με υφή με νότες μελιού βερίκοκου και μακρύ, λείο φινίρισμα. Συζητήσαμε με τον Dr Bill κατά το τελευταίο του ταξίδι στο Σίδνεϊ για να μιλήσουμε για ουίσκι, κρασί και Αυστραλία.
Βρίσκεστε εδώ στην Αυστραλία για να προωθήσετε τον τελευταίο πιατάκι του Glenmorangie, τον Bacalta. Μπορείτε να πείτε στους αναγνώστες μας γιατί είναι τόσο νόστιμο;
Για το συγκεκριμένο προϊόν, έχω ελέγξει κάθε πτυχή της διαδικασίας, οπότε τίποτα δεν έχει αφεθεί στην τύχη. ο συνδυασμός ειδικά επιλεγμένης βελανιδιάς, καρυκευμάτων με την επιλογή μου (Malmsey) κρασιού, και ακριβώς η σωστή ποσότητα φινιρίσματος είχε ως αποτέλεσμα μια υπέροχη γευστική εμπειρία.
Πείτε μας γιατί το ψήσιμο των βαρελιών της Μαδέρας στον ήλιο ήταν τόσο σημαντικό για το τελικό προϊόν.
Εκτός από το γεγονός ότι είναι ένα τόσο παραδοσιακό μέρος της διαδικασίας δημιουργίας κρασιού της Μαδέρας, το ψήσιμο οξειδώνει διακριτικά το κρασί, προσφέροντας μερικές ενδιαφέρουσες, ξινές γεύσεις.
Ο Glenmorangie 10 ετών είναι κάπως ανυπόμονος τόσο για τα πίσω μπαρ όσο και για τα ντουλάπια ποτών στην Αυστραλία και έχει τους ακόλουθους πιστούς που πίνουν μόνοι της βύνης. πώς βλέπετε μερικούς από τους πιο συντηρητικούς, ντεμοντέ πότες να ανταποκρίνονται σε κάτι τόσο μοντέρνο και πειραματικό όπως η Μπακάλτα;
Χα! Χα! Καλή ερώτηση - κατά την ανάπτυξη νέων προϊόντων, πάντα προσπαθώ να διατηρήσω λίγο τον παραδοσιακό χαρακτήρα του «σπιτιού» του Glenmorangie, τόσο ξεκάθαρα εκφρασμένο στο πρωτότυπο. Θα ήθελα λοιπόν να σκεφτώ ότι ακόμη και οι πιο συντηρητικοί πελάτες μας θα βρουν κάτι που αγαπούν.
Στην Αυστραλία γίνεται πολύ ζέστη, οπότε η συζήτηση για το αν πρέπει ή όχι να προστεθεί πάγος γίνεται αναγκαστικά αντί για προτίμηση κάποιες μέρες. Ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με αυτό;
Προσωπικά ήμουν πάντα οπαδός του Σκωτσέζου στα βράχια, και ειδικά σε θερμότερα κλίματα. Θα αναφέρω όμως εδώ 2 σημεία. Πρώτον, να γνωρίζετε ότι η χρήση πάγου θα προσφέρει μια ελαφρώς διαφορετική γευστική εμπειρία, με μεγαλύτερη έμφαση στις ξυλώδεις, βασικές γεύσεις και λιγότερο στις λεπτές, αιθέριες νότες κορυφής. Δεύτερον, γενικά, τα πολύ παλιά ουίσκι δεν αντιδρούν καλά στον πάγο, καθώς συχνά αναδεικνύει την πικρή/ταννική φύση του ξύλου. Α, και ποτέ θρυμματισμένο πάγο … !!
Και τι λέτε για μίξη; Είναι αυτή η σταγόνα πολύ πολύτιμη για να ανακατευτείς ή θα την εμπιστευόσουν στα χέρια ενός ειδικευμένου mixologist για να δημιουργήσουν ένα υπέροχο κοκτέιλ; Οι λεπτές νότες βερίκοκου και μελιού προσφέρονται για αρκετά προφανή ζευγάρια συστατικών.
Και πάλι, είμαι λίγο πιο χαλαρός για αυτό από πριν, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας εξειδικευμένος mixologist μπορεί να χρησιμοποιήσει την απόχρωση ενός ουίσκι για να τονίσει ορισμένα χαρακτηριστικά.
Η εταιρεία στο σύνολό της έχει εκραγεί τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, πόσο το πιστώνετε αυτό στην εισαγωγή των ουίσκι Private Edition και πώς τα βλέπετε να διαμορφώνουν το μέλλον;
Νομίζω ότι η σειρά PE έχει κάνει μεγάλη δουλειά στη δημιουργία ευρύτερης προβολής της μάρκας, ενώ παράλληλα δημιουργεί έναν ενθουσιασμό μεταξύ των καταναλωτών. Αλλά θα αποτίσω φόρο τιμής και στις εταιρείες διανομής Moet Hennessy, οι οποίες βοήθησαν στην εκπαίδευση των καταναλωτών παγκοσμίως.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά είχατε υπαινιχθεί στο παρελθόν για να παίξετε με τα βαρέλια Chateau Musar. Με μια τεράστια κοινότητα της Μέσης Ανατολής στην Αυστραλία, για να μην αναφέρουμε έναν όλο και μεγαλύτερο πληθυσμό λάτρεις του κρασιού, είναι αυτό που οι αναγνώστες μας θα μπορούσαν να περιμένουν με ανυπομονησία ή είναι ένα απίστευτο όνειρο;
Ας πούμε ότι το συγκεκριμένο έργο είναι ακόμα πολύ στο ραντάρ μου … !!
Για τι θα λέγατε ότι είστε περισσότερο περήφανοι στην εποχή σας ως Διευθυντής Αποστάξεως και Δημιουργίας Ουίσκι στο Glenmorangie;
Βάζοντας ουσιαστικά ένα χαμόγελο στα πρόσωπα πολλών καταναλωτών παγκοσμίως, αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Από την άποψη του προϊόντος, θα έπρεπε να είναι το Signet, το οποίο πραγματικά ξεπέρασε τα όρια.
Αδιαμφισβήτητα, τι πίνετε όταν δεν πίνετε ουίσκι;
Κρασί, τσάι και μπύρα χειροτεχνίας, με αυτή τη σειρά. Ω, και περιστασιακά νερό….!
Και τέλος, ποια είναι η πιο ενδιαφέρουσα παρατήρησή σας σχετικά με την κουλτούρα του ουίσκι και του ουίσκι μέχρι τώρα στην Αυστραλία, και αν θα μπορούσε να βελτιωθεί, πώς;
Η τρομερή έκρηξη στην επίγνωση και την αγάπη για το ουίσκι single malt ξεχωρίζει για μένα. Θα ήθελα να δω μερικά από τα εγχώρια ουίσκι βύνης να ωριμάζουν σε ένα ελαφρώς πιο συμπαθητικό περιβάλλον (συνθήκες δροσιάς και υγρασίας, για να εξισορροπηθούν λίγο τα εκχυλίσματα ξύλου).
