Το 1971, οι Don Rawitsch, Bill Heinemann και Paul Dillenberger συνεργάστηκαν με την Κοινοπραξία Εκπαιδευτικών Υπολογιστών της Μινεσότα για την παραγωγή μιας σειράς εκπαιδευτικών παιχνιδιών στον υπολογιστή. Η πρώτη της σειράς βγήκε το 1974 και έβαλε τον παίκτη στο ρόλο ενός ηγέτη βαγονιών που καθοδηγούσε ένα κόμμα εποίκων από την Independence, Missouri, στην Willamette Valley στο Όρεγκον το 1848. Με τίτλο "The Oregon Trail", το παιχνίδι έχει έχει περάσει από πολλές επαναλήψεις, έχει κάνει μερικές περιστροφές (όπως "The Yukon Trail" και "The Amazon Trail"), και έχει οδηγήσει ακόμη και σε επιτυχημένο merchandising (όπως τα μπλουζάκια "You have dead of dysentery"). Τον Φεβρουάριο, ο λιανοπωλητής Target έφερε το παιχνίδι πίσω σε μια φορητή έκδοση που πωλείται για 24,99 $.
Η συσκευή δημιουργήθηκε από την Target σε συνεργασία με το Big Fun. Το μπεζ σώμα θυμίζει τα πρώτα Gameboys και είναι γεμάτο νοσταλγία. Η δισκέτα που προεξέχει είναι στην πραγματικότητα το κουμπί λειτουργίας. Ο ήχος των οκτώ bit ακούγεται από το ηχείο στα δεξιά. Κουμπιά για είσοδο, ναι, και χωρίς έλεγχο του παιχνιδιού. Υπάρχει επίσης ένα κουμπί για την ένταση ήχου και ένα κλειδί βαγονιού που χρησιμοποιείται όταν θέλετε να σταματήσετε για να ξεκουραστείτε, να κυνηγήσετε, να κάνετε συναλλαγές ή να μάθετε για κάθε ιστορική στάση κατά μήκος του μονοπατιού. Το παιχνίδι επαναφέρει όλη τη διασκέδαση του πρωτότυπου, με τη δυνατότητα να περπατάτε ενώ κυνηγάτε και τις τυχαίες αναδυόμενες ειδοποιήσεις που σας λένε ότι κάποιος έχει σπάσει ένα άκρο ή έχει κολλήσει μια περίπτωση χολέρας. Παίζετε το παιχνίδι επιλέγοντας την αρχική σας καριέρα-η οποία έρχεται με διαφορετικές δεξιότητες-και στη συνέχεια επιλέγοντας πέντε ταξιδιώτες. Στη συνέχεια, φορτώστε το βαγόνι και ξεκινήστε. Θα αντιμετωπίσετε διαφορετικές επιλογές και προκλήσεις στην πορεία.
Αν ψάχνετε για λίγη νοσταλγία στο δημοτικό σχολείο ή αν θέλετε να παίξετε ένα παιχνίδι και να μάθετε λίγη ιστορία όσο είστε, τότε το φορητό Oregon Trail Game from Target είναι αυτό που χρειάζεστε. Απλά προσέξτε τα βόδια-είναι πραγματικά λίγο λυπηρό όταν πεθαίνουν.
