Αγαπήστε το ή μισήστε το, δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι η τύρφη είναι το πιο διχαστικό από όλα τα στοιχεία ουίσκι. Η καπνιστή γεύση μπορεί να μετατρέψει ακόμη και το πιο ήπιο νόμισμα σε εκλεπτυσμένη και προσαρμοσμένη εμπειρία, ταυτόχρονα, προκαλώντας τα μάτια στο νερό και τους λαιμούς να ανατραπούν. Αλλά υπάρχουν περισσότερα για το ουίσκι με τύρφη που συναντά το μάτι. Στην πραγματικότητα, οι εμπειρίες σας με το γευστικό πνεύμα μπορεί να μην είναι ενδεικτικές της πραγματικής απόλαυσης της τύρφης.
Τι είναι η τύρφη;
Υποτυπώδεις, το ξέρουμε, αλλά αξίζει να καταλάβεις τι ψάχνεις. Στις πρώτες μέρες της παραγωγής ουίσκι, η τύρφη ήταν ένα από τα πιο εύκολα προσβάσιμα καύσιμα σε πολλές περιοχές της Σκωτίας. Η συσσώρευση νερού σε ελώδεις περιοχές δεν ήταν ακριβώς ιδανική για αποστράγγιση, αντίθετα, επιβράδυνε την αποσύνθεση βρύων, χόρτων και ριζών δέντρων, με αποκορύφωμα τη δημιουργία τύρφης. Το σπογγώδες υλικό συλλέγεται σε βάλτους που είναι συχνά χιλιάδων ετών, πράγμα που σημαίνει ότι η τύρφη ταξινομείται ευρέως ως ορυκτό καύσιμο. Αλλά ενώ αυτή η ιστορία είναι σημαντική, είναι αυτό που κάνουν οι διάσημοι Σκοτσέζοι οινοπνευματοποιοί που καθιστούν την τύρφη εικονική.
Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η τύρφη στο ουίσκι;
Όπως θα γνώριζε όποιος έχει ξοδέψει το μερίδιο του χρόνου του πίνοντας ουίσκι, τα αποστακτήρια βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στο κριθάρι εμπορικής βύνης στις μέρες μας. Ορισμένα αποστακτήρια, όπως το εικονίδιο του Speyside BenRiach εξακολουθούν να αποστάζουν χρησιμοποιώντας βύνη από τα δικά τους maltings στο πάτωμα, ωστόσο, η διαδικασία έχει γίνει εξαιρετικά σπάνια. Η βύνη επιτρέπει στα άμυλα στα κριθάρι να γίνουν διαλυτά, έτσι ώστε τα σάκχαρα να μετατραπούν σε οινόπνευμα. Αυτά τα κριθάρι βυθίζονται στη συνέχεια σε νερό και αφήνονται να βλαστήσουν πριν σταματήσει η διαδικασία στον κλίβανο. Είναι εδώ όπου βλέπουμε την τύρφη να εισάγεται για πρώτη φορά.
Προστιθέμενη στον κλίβανο, η τύρφη παράγει έναν ιδιαίτερα αρωματικό καπνό που προσθέτει μια νέα πολυπλοκότητα στο ίδιο το ουίσκι. Όσο μεγαλύτερη και πιο έντονη είναι η έκθεση στον καπνό τύρφης, τόσο ισχυρότερη θα είναι η καπνιστή αίσθηση του στόματος για τον πότη. Ως επί το πλείστον, η υγρή βύνη συνήθως ξηραίνεται για περίπου 30 ώρες. Μερικοί οινοπνευματοποιοί ουίσκι όπως ο Laphroaig στεγνώνουν τη βύνη τους πάνω από τη φωτιά με τύρφη για περίπου 18 από αυτές τις 30 ώρες, ενώ άλλοι όπως ο Glengoyne χρησιμοποιούν μόνο ανεπανάληπτη φωτιά. Το τελικό αποτέλεσμα σας αφήνει με μια μεγάλη ποικιλία που κυμαίνεται από εξαιρετικά καπνιστό ουίσκι έως σχεδόν εντελώς άκαπνο ουίσκι. Είναι ένα διαβολικά νόστιμο και διχαστικό χαρακτηριστικό στο οποίο σπάνια συμφωνούν οι λάτρεις του ουίσκι. Ωστόσο, αυτό που μπορούν να παραδεχτούν είναι ότι δεν είναι όλα τα ουίσκι με τύρφη τα ίδια.
Τύρφη Highlands
Όπως και οι γνώστες του κρασιού λατρεύουν να μοιράζουν τη διαφορά μεταξύ των ποικιλιών σταφυλιών, το ίδιο και οι λάτρεις του τυρί με τύρφη. Μαζί με τον τύπο της βελανιδιάς που παλαιωνόταν, άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη γεύση του ουίσκι περιλαμβάνουν την πηγή νερού, το έδαφος, τον τρόπο επεξεργασίας των σιτηρών και ακόμη και την περιοχή στην οποία παρήχθη το ουίσκι. Στα υψίπεδα της Σκωτίας, η τύρφη χρησιμοποιείται με φειδώ και όχι μόνο από επιλογή. Καθώς η τύρφη βρίσκεται πιο μακριά στην ενδοχώρα, η χρήση της οδηγεί συχνά σε έναν πλούσιο, γλυκό καπνό, που θυμίζει περισσότερο καπνό και ακόμη και κρέας μπάρμπεκιου. Αν αυτό σας γαργαλάει, το BenRiach 10-year-old Curiositas είναι η ιδανική εισαγωγή.
Το αποστακτήριο Speyside έχει μια μοναδική φόρμουλα βαρέλι που επικεντρώνεται σε βαρέλια ex-bourbon και ex-sherry, με αποτέλεσμα τη θέρμανση φρουτώδους μονής βύνης, πολύ αυξημένη με κριθάρι βύνης. Οι παραδοσιακοί πιστεύουν ότι τα βύνη με τύρφη επιτυγχάνουν τη βέλτιστη ισορροπία έγχυσης τύρφης και βελανιδιάς μετά από 10 χρόνια ωρίμανσης, γι 'αυτό ακριβώς ο BenRiach έχει ακολουθήσει αυτή τη διαδικασία για τη σπάνια κυκλοφορία του, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.
Islay Peat
Η σκωτσέζικη περιοχή Islay είναι γνωστή για το ασυνήθιστα άγριο στυλ του με ουίσκι με τύρφη, το οποίο έκτοτε έγινε διαβόητο στην παγκόσμια σκηνή. Τα αποστακτήρια όπως το Laphroaig και το Ardbeg τείνουν να διαφέρουν στη χρήση της τύρφης τους. Το αποτέλεσμα είναι ένα σίγουρα πιο θαλάσσιο φινίρισμα, με έντονα στοιχεία φύκια, ιώδιο και άλμη, αλλά με αδιαμφισβήτητο καπνιστό φινίρισμα. Ακόμα και ανακατεμένα σκωτσέζικα όπως ο Johnnie Walker χρησιμοποιούν μεμονωμένα βύνη για να βελτιώσουν τη γεύση ή σε ορισμένες περιπτώσεις, να το αλλάξουν εντελώς.
Τύρφη vs καπνός
Εδώ τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Ενώ συσχετίζουμε συνήθως την τύρφη με τον καπνό, και δικαίως, αυτό δεν κάνει απαραίτητα τους δύο όρους εναλλάξιμους. Στην πραγματικότητα, εάν θέλετε πραγματικά να διαλύσετε τους μύθους γύρω από την τύρφη, πρέπει να εξετάσετε πώς παρατηρείται το φαινόμενο στο σύνολό του.
Μύτη
Η καπνιά είναι ένα προφανές στοιχείο στη μύτη. Όλοι έχουμε σταθεί δίπλα στη φωτιά και μυρίσαμε ξύλα που καίγονται, αλλά υπάρχει μια σαφής διαφορά όταν πρόκειται για τύρφη. Η τύρφη μπορεί να εμφανιστεί ως επικίνδυνη γήινη, ενδεικτική υγρού, υγρού επιφανειακού εδάφους, και ανάλογα με το αν πρόκειται για τυριού ουίσκι Islay, νότες από φύκια. Στη μύτη, η καπνιά βασίζεται περισσότερο στον άνθρακα, αλλά η τύρφη είναι πιο οργανική.
Ουρανίσκος
Γνωρίζουμε από το φαγητό που τρώμε ότι οι καπνιστές γεύσεις έχουν τυπικά άρωμα στάχτης ή κάρβουνο. Αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό του τυριού ουίσκι. Αντ 'αυτού, υπάρχει περισσότερο μια γήινη νότα χώματος, παρόμοια με τη γλυκόριζα ρίζας στον ουρανίσκο. Μπορείτε να εξισώσετε αυτό το μαύρο φασόλι ζελέ ή τις σκούρες γεύσεις.
Φινίρισμα
Εδώ βλέπουμε τη μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ καπνίσματος και τύρφης. Εκεί που οι καπνιστές υφές αφήνουν μια ξηρή επίγευση, η τύρφη μπορεί να προκαλέσει μια υγρή μετά νότα, που συχνά ακολουθείται από μια πράσινη πικρία. Εάν ένα τυφλό ουίσκι αξίζει το βάρος του, αυτή η πικρία θα αντισταθμιστεί από τη γλυκύτητα της βύνης, παρόμοια με το πώς ο BenRiach 10-year-old Curiositas αφήνει πίσω του μια νότα ψημένου φρούτου για να εξισορροπήσει τους γήινους τόνους.
Ουίσκι με τύρφη και μη τύρφη
Είτε έχετε μπλέξει στον κόσμο του ουίσκι με τύρφη είτε όχι, θα συναντήσετε έναν ένθερμο υποστηρικτή του στυλ πνεύματος, αλλά αντίστροφα, είναι επίσης πιθανό να συναντήσετε κάποιους που αντιτίθενται σθεναρά σε αυτό. Είναι το μεγάλο καπνικό χάσμα. Τι γίνεται όμως αν σας λέγαμε ότι οι δύο πλευρές του φάσματος θα μπορούσαν να ζουν αρμονικά;
Ενώ το BenRiach 10-year-old Curiositas είναι ένα κόσμημα στο στέμμα του αποστακτήρα ουίσκι Speyside, η πιο εμβληματική single malt της ετικέτας είναι ένα παράδειγμα του τι μπορεί να συμβεί όταν η τύρφη απουσιάζει. Χρησιμοποιώντας την ίδια φόρμουλα βαρέλι ex-bourbon και ex-sherry, το BenRiach 10-year-old έχει μια ζωντανή και γεμάτη φρούτα γεύση με αισθητή έλλειψη καπνού. Ο πλούτος της μεμονωμένης βύνης λάμπει σε ένα λείο, τραγανό κριθάρι.
Υπάρχει αδιαμφισβήτητα διαφορά μεταξύ των δύο. Από την καπνιστή πολυπλοκότητα της απελευθέρωσης με τύρφη μέχρι το ομαλό φινίρισμα του τελευταίου με φρούτα, κάθε λάτρης του ουίσκι έχει μια προτίμηση. Το να επιλέξεις αν είσαι ροφή ουίσκι ή όχι είναι μια άσκηση ατομικότητας και αυτή που θα σου πάρει χρόνια για να αποφασίσεις. Αλλά απλά να ξέρετε, εάν η εμπειρία σας με το τυφλό ουίσκι δεν έχει φτάσει ακόμα στο σημείο, μην το εγκαταλείψετε για τα καλά. Υπάρχουν περιοχές για εξερεύνηση και αποστακτήρια για να ανακαλύψετε, καθένα από τα οποία προσφέρει τη δική του μοναδική εικόνα για την κλασική διαδικασία τύρφης.
Να τύρφη ή όχι να τύρφη; Τώρα, αυτό είναι ένα ερώτημα.
