Το σκωτσέζικο ουίσκι single malt είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες κατηγορίες όχι μόνο στον κόσμο του ουίσκι, αλλά σε ολόκληρη τη βιομηχανία αλκοόλ. Από τους απαιτητικούς πότες που γίνονται καλύτεροι στο να γνωρίζουν πώς τους αρέσει η γεύση του ουίσκι, μέχρι τους συλλέκτες που βγάζουν εξωφρενικές φιγούρες για να βρουν στα χέρια τους τις πολυπόθητες σπανιότητες, το σκωτσέζικο ουίσκι από βύνη, αν και αρχαίο στις ρίζες του, έχει γίνει ένα εντυπωσιακά επιτυχημένο προϊόν την τελευταία δεκαετία.
Οι Σκωτσέζοι έδωσαν στον κόσμο μερικές από τις πιο διάσημες και πρωτοποριακές εφευρέσεις (δρόμοι, κανάλια, το ποδήλατο, το τηλέφωνο, το Ναυτικό των ΗΠΑ … ολόκληρη η λίστα είναι παράλογα περιεκτική) για να μην αναφέρουμε τον Sean Connery, αν και η εφεύρεση του ουίσκι είναι συχνά λάθος. αποδίδονται στο καινοτόμο έθνος τους. Χτυπήστε (ε) y όπως γνωρίζουμε τώρα αποστάχθηκε για πρώτη φορά στην Ιρλανδία, αν και δεν άργησαν οι Σκωτσέζοι να πάρουν στα χέρια τους τη συνταγή και να κάνουν αυτό που κάνουν καλύτερα (συμπεριλαμβανομένης της αφαίρεσης του "e").
Το σκωτσέζικο ουίσκι Single malt είναι, αναμφισβήτητα, το πιο διάσημο και προτιμώμενο στυλ δράματος στον κόσμο του ουίσκι. Αν και άλλες κατηγορίες έχουν απολαύσει βελτιωμένο μερίδιο αγοράς, η κατηγορία σκωτσέζικου ουίσκι single malt αυξάνεται εκθετικά και εξακολουθεί να είναι ο βασιλιάς του βουνού ουίσκι, αν θέλετε. Εδώ, θα σπάσουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το άπιαστο πνεύμα.
Ιστορία του Σκωτσέζικου Ουίσκι
Wasταν ένας μακρύς δρόμος από το σιτάρι στο The Glenlivet. Χωρίς να παίρνετε ώρες από τη ζωή σας, το σκωτσέζικο ουίσκι εξελίχθηκε από ένα ποτό που ονομάζεται uisge beatha (μην προσπαθήσετε να το προφέρετε, είναι γαελικό-μπορεί να βλάψετε το φωνητικό σας), που σημαίνει "νερό της ζωής" (δεν μοιάζει με το γαλλικό eaux de vie). Παρόλο που τα αποστάγματα είχαν αποσταχθεί στην Ευρώπη εδώ και αρκετό καιρό και πιο υποτυπώδες αλκοόλ σε κάποιο βαθμό, στη βόρεια Αφρική, πριν από αυτό, το ουίσκι ήταν ένα διαφορετικό θηρίο. Το σκωτσέζικο ουίσκι βρήκε πρώιμη δημοτικότητα χάρη στον βασιλιά Ερρίκο VII, ο οποίος, το 1495, χάρισε οκτώ μπολ (αυτό είναι πολύ) βύνη σε έναν φρένα John Cor, για να αποστάξει περίπου 1.500 μπουκάλια uisge beatha.
Αυτή είναι η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά των καλών πραγμάτων στα βιβλία ιστορίας (The Exchequer Rolls of Scotland για την ακρίβεια), αλλά μπορούμε να υποθέσουμε ότι αν ήταν σε θέση να φτιάξει 1.500 μπουκάλια, ο φίλος John Cor είχε ήδη απόσταξη ως μια τέχνη, όπως, πιθανότατα, έκαναν οι πρόγονοί του και πολλοί άλλοι.
Όταν το βρετανικό κοινοβούλιο, το 1823, εισήγαγε έναν νέο τρόπο φορολόγησης του ουίσκι, ωστόσο, η (νόμιμη) παραγωγή διπλασιάστηκε μέσα σε μια νύχτα. Οκτώ χρόνια αργότερα, γεννήθηκε ακόμα η πρώτη στήλη, η οποία βελτίωσε τόσο την ποιότητα όσο και την παραγωγή για το ουίσκι κόκκων, γεγονός που άνοιξε την πόρτα σε ανάμειξη μεγάλης κλίμακας. Αν και εδώ επικεντρωνόμαστε στα Single Malts, ο πολλαπλασιασμός των μικτών σκωτσέζων ήταν ένας λόγος που το σκωτσέζικο πνεύμα απολάμβανε ευρεία δημοτικότητα-αυτό ήταν αναμφισβήτητα η αρχή του σκωτσέζικου ουίσκι όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Πώς φτιάχνεται το Σκωτσέζικο Ουίσκι
Η πολύ βασική συνταγή απαιτεί κριθάρι ή σιτηρά, μαγιά και νερό της Σκωτίας. Δεδομένου ότι αυτό το άρθρο αφορά το σκωτσέζικο ουίσκι single malt, θα παραμείνουμε σε αυτό, καθώς τα άλλα μπορεί να μπερδευτούν πολύ.
Το κριθαρό κριθάρι είναι το κριθάρι στο οποίο έχει αφεθεί να βλαστήσει ελαφρά προκαλώντας ένζυμα, έτσι ώστε τα άμυλα να μετατραπούν σε ζάχαρη κατά τη διαδικασία πολτοποίησης. Στη συνέχεια, ξηραίνεται και αλέθεται σε μια χονδρόκοκκη σκόνη γνωστή ως "grist", προτού εισέλθει ζεστό νερό σε αυτό: ξεκινώντας από περίπου εξήντα μοίρες και πλησιάζοντας σταδιακά στο σημείο βρασμού. Αυτό διαλύει τα σάκχαρα και είναι γνωστό ως πολτός.
Μετά το πολτοποίηση, αυτό το υγρό είναι πλέον γνωστό ως το «μούστο», το οποίο ψύχεται και προστίθεται μαγιά, η οποία με τη σειρά της αρχίζει να μετατρέπει τα σάκχαρα σε αλκοόλη. Παράγονται επίσης συνηθισμένα, τα οποία προσθέτουν γεύση στο ουίσκι. Αυτό το "πλύσιμο", το οποίο είναι πολύ παρόμοιο με μια μπύρα χωρίς αφρό, αφρίζει καθώς παράγεται διοξείδιο του άνθρακα-αυτό διαρκεί περίπου δύο ημέρες, μέχρι το οποίο το πλύσιμο είναι μεταξύ έξι και οκτώ τοις εκατό αλκοόλ κατ 'όγκο (ABV).
Αυτό τώρα μπαίνει σε ένα χάλκινο δοχείο, το σχήμα του οποίου έχει μεγάλη επίδραση στη γεύση του τελικού προϊόντος. Ο χαλκός προτιμάται για την ουδετερότητά του όταν έρχεται σε επαφή με οινόπνευμα. Εφαρμόζεται θερμότητα (αρκετή για να εξατμιστεί το αλκοόλ, αλλά όχι το νερό) και ο ατμός διέρχεται μέσω του «λαιμού των κύκνων», όπου συμπυκνώνεται σε πηνία γεμάτα κρύο νερό. Η πρώτη διαδρομή μέσω του ακίνητου παράγει ένα καθαρό πνεύμα σε περίπου είκοσι τοις εκατό ABV. Το δεύτερο τρέξιμο, το οποίο αποτυπώνει την «καρδιά του τρεξίματος», δηλαδή το καθαρό, καθαρό, κεντρικό τμήμα του αποστάγματος, είναι πάνω από εξήντα τοις εκατό ABV. Τα «κεφάλια» (το πρώτο μέρος που τελειώνει) και τα «ουρά» (το τελευταίο) ανακυκλώνονται σε μελλοντικές παρτίδες, για να διασφαλιστεί ότι μπορεί να εξαχθεί οποιαδήποτε από τις υπόλοιπες καρδιές.
Μόλις το αλκοολούχο ποτό αποσταχθεί και ο οινοπνευματοποιός είναι ευχαριστημένος με το υγρό, τοποθετείται σε δρύινα βαρέλια, κυρίως αυτά που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως για μπέρμπον ή σέρι, και αφήνονται για τουλάχιστον τρία χρόνια (αν και τα περισσότερα ουίσκι με δήλωση ηλικίας θα γερνάει πολύ περισσότερο από αυτό). Μεγάλο μέρος του υγρού εξατμίζεται σε αυτό το διάστημα (αυτό είναι γνωστό ως το «μερίδιο του αγγέλου»), ενώ οι γεύσεις της βελανιδιάς (και ό, τι υπήρχε από πριν) μεταδίδονται σιγά -σιγά στο υγρό στο βαρέλι.
Εκτός αν πρόκειται για μια παρτίδα βαρέλι, ή εμφιαλωμένη σε δύναμη βαρέλι, το υγρό που βγαίνει από τα βαρέλια παντρεύεται στη γεύση και προστίθεται απεσταγμένο νερό στο σκωτσέζικο ουίσκι, για να επιτευχθεί το επιθυμητό ABV (αυτό πρέπει να είναι τουλάχιστον σαράντα τοις εκατό).
Τι είναι το Single Malt Scotch Whisky;
Η διαφορά μεταξύ μιας βύνης και κάθε άλλου στυλ ουίσκι δεν είναι τόσο μεγάλη, ωστόσο το τελικό προϊόν γιορτάζεται με καλό λόγο. Τα μεμονωμένα βύνη είναι εκείνα που έχουν παρασκευαστεί εξ ολοκλήρου από βυνοποιημένο κριθάρι (χωρίς άλλη περιεκτικότητα σε σπόρους) και παρασκευάζονται σε ένα μόνο αποστακτήριο. Διαφορετικές ηλικίες ουίσκι μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην τελική συσκευασία, αλλά το νεότερο ουίσκι είναι αυτό που πρέπει να εμφανίζεται στην ετικέτα (δεν είναι σπάνιο, για παράδειγμα, μια έκφραση δώδεκα ετών να έχει μια μικρή ποσότητα παλαιότερων ουίσκι προστίθεται για να δώσει χρώμα, πλούτο και υφή).
Μια άλλη μεγάλη διαφορά που έρχεται με ένα όμορφα παλαιωμένο σκωτσέζικο ουίσκι, είναι το φυσικά πλούσιο χρώμα. Παρόλο που μπορεί να ποικίλλει από άχυρο, χρυσές αποχρώσεις έως πλούσιο ξυλώδη καφέ και ακόμη και ρουμπινί κόκκινο καθώς το φως περνά μέσα από αυτό, το ουίσκι μονής βύνης σπάνια εμφανίζει ένα χρώμα που είναι κοινό στα μείγματα: το κίτρινο.
Έχει σημασία η περιοχή του ουίσκι;
Με μια λέξη: ναι. Αλλά η περιφερειακότητα των ουίσκι single malt είναι περισσότερο θέμα προσωπικής προτίμησης από οτιδήποτε άλλο. Ενώ ορισμένες περιοχές έχουν ελαφρώς διαφορετικές πρακτικές όσον αφορά την παραγωγή (για παράδειγμα, η καύση τύρφης στο Islay θα παράγει ένα καπνιστό ουίσκι), η βασική συνταγή για το ουίσκι χρησιμοποιείται ομόφωνα στις διάφορες περιοχές της Σκωτίας.
Οι τέσσερις κύριες περιοχές για σκωτσέζικο single malt ουίσκι είναι: Islay, Highland, Lowland και, το πιο δημοφιλές, Speyside. Ένα άλλο, το Campbelltown, κάποτε στέγαζε πάνω από τριάντα αποστακτήρια, αλλά τώρα έχει μόνο τρία σε λειτουργία.
Ενώ τα Highlands μπορούν να καυχηθούν ότι είναι τα μεγαλύτερα τόσο από γεωγραφική άποψη όσο και απόδοσης, το Speyside στεγάζει τον μεγαλύτερο αριθμό παραγωγών, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τα πιο αγαπημένα και αναγνωρίσιμα ονόματα στη βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένου του The Glenlivet.
Πήρε το όνομά του από τον ποταμό Spey, ο οποίος παρέχει νερό σε πολλά από τα αποστακτήρια, περιέχει περίπου τα μισά αποστακτήρια σε ολόκληρο το έθνος που παράγει ουίσκι.
Υπάρχουν επίσης τα νησιά, τα οποία συνήθως θεωρούνται μέρος των Highlands, αλλά δεν είναι προσαρτημένα στην ηπειρωτική χώρα: Arran, Jura, Mull, Orkney και Skye, τα οποία το καθένα έχει ελάχιστη απόδοση.
Όπως το κρασί, έτσι και η περιφερειακότητα θα επηρεάσει το τελικό προϊόν ως προς terroir, το οποίο αντικατοπτρίζεται στο νερό που χρησιμοποιείται, τη συγκομιδή κριθαριού και τη διαδικασία βύθισης, ωστόσο οι μέθοδοι παραγωγής παραμένουν θεμελιωδώς ίδιες μεταξύ των αποστακτηρίων (όπως και η σαμπάνια, το σκωτσέζικο ουίσκι είναι ένα προϊόν με υψηλή ρύθμιση, με πολλούς νομοθετικούς ελέγχους που διασφαλίζουν ποιότητα και συνέπεια).
Πώς να πίνετε σκωτσέζικο ουίσκι μεμονωμένη βύνη
Ο πιο απλός κανόνας είναι: όπως σας αρέσει. Ενώ οι καθαρολόγοι θα στρέψουν τη μύτη τους με την παραμικρή προσβολή στο πολύτιμο πνεύμα τους, οι πιο λογικοί γνώστες ή μπάρμαν θα προτείνουν ότι αν πληρώνετε για αυτό, μπορείτε να το έχετε όπως θέλετε. Ενώ ένα ουίσκι και κοκ σπάνια θα βελτιωθούν με ένα πιο ακριβό dram, όπως ένα single malt, ωστόσο, υπάρχουν τρόποι για να δοκιμάσετε ένα όμορφο premium πνεύμα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε πριν προσθέσετε το αγαπημένο σας μίξερ.
Πρώτον, ένα ποτήρι γευσιγνωσίας, ή το ποτήρι "Glencairn", είναι ο καλύτερος τρόπος για να βρεθείτε ανάμεσα στα υπέροχα αρώματα και γεύσεις που θα βρείτε σε μια βύνη από τη Σκωτία. Ξεκινήστε ελέγχοντας ότι είναι καθαρό και απαλλαγμένο από οποιεσδήποτε άλλες μυρωδιές (τα σεντόνια είναι διαβόητα επειδή αφήνουν μια αμυδρή μυρωδιά απορρυπαντικού)-ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να ρίξετε μια μικρή ποσότητα ουίσκι στο ποτήρι, να το στροβιλίσετε και στη συνέχεια να το ρίξετε έξω. Η σημασία της χρήσης ενός ποτηριού γευσιγνωσίας (γνωστή και ως τουλίπα) οφείλεται στο μοναδικό του σχήμα, το οποίο εστιάζει τα ευαίσθητα αρώματα του περιεχομένου προς τη μύτη, σε αντίθεση με ένα ποτήρι.
Ρίξτε το ουίσκι σας στο ποτήρι και φέρτε το στη μύτη σας. Είναι απίστευτα σημαντικό να μυρίζεις το ουίσκι με το στόμα ανοιχτό (αυτό θα φέρει περισσότερο φρέσκο αέρα στην οσμή σου και θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις την «καυτή» μυρωδιά του αλκοόλ). Εάν πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ισχυρό ουίσκι (δηλαδή έχει ABV σε βαρέλι), μπορεί να θέλετε να προσθέσετε μερικές σταγόνες νερό ή να αφήσετε τα πιο πτητικά στοιχεία να αναπνεύσουν για λίγα λεπτά, αν και είναι πάντα καλή ιδέα να το δοκιμάσετε όπως συμβαίνει πρώτα, πριν από την ανάμειξή του.
Το ουίσκι έχει πάντα καλύτερη γεύση γύρω στο τριάντα πέντε τοις εκατό ABV, έτσι ένα κουταλάκι του γλυκού νερό θα κάνει μια τεράστια διαφορά βοηθώντας να ανοίξει μερικές από τις πιο πλούσιες, λιπαρότερες γεύσεις στο ποτήρι, καθώς και να εμφανίσει μερικές από τις πιο φρουτοκίνητες. Χαρακτηριστικά.
Το Glenlivet 12 ετών
Με καταγωγή από την Bonnie Speyside, το The Glenlivet 12 Year Old είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ουίσκι της Αυστραλίας στον κόσμο, αν και βρίσκεται σε μια μυστηριώδη παύση για μικρό χρονικό διάστημα…
Ευτυχώς για το imisibers του ουίσκι σε όλο τον κόσμο, αυτό το νόστιμο single malt επιστρέφει στα ράφια μετά τις σύντομες διακοπές του (και η απουσία κάνει την καρδιά να μεγαλώνει, σωστά;) -δηλωμένο ουίσκι, για να κρατήσει τις μάζες ικανοποιημένες εν τω μεταξύ, και ενώ κανείς δεν έπιασε έναν πυρσό και φουρκέτα, ήταν σαφές ότι οι καταλαβαίνεις πότες ήθελαν το αγαπημένο τους δωδεκάχρονο single malt πίσω σε προσφορά.
Τώρα, το The Glenlivet 12 Year Old, επιστρέφει στην αρχική του (λεπτή) μορφή.
Μια μύτη που δείχνει καφέ, καραμέλα, βανίλια και πέτρινα φρούτα ανοίγει σε έναν από τους πιο ισορροπημένους μπροστινούς ουρανίσκους από κάθε βύνη δώδεκα ετών που θα βρείτε πιθανότατα. Πλούσιο, ελαφρώς λιπαρό και με ευχάριστη γλυκύτητα, το μεσαίο στόμα είναι ακριβώς η σωστή ποσότητα μασώμενου και συμπληρώνει την κλασική ισορροπία Glenlivet μεταξύ φρουτώδους και κρεμώδους, με καθαρό φινίρισμα που δεν θα σας αφήσει να θέλετε τίποτα άλλο εκτός από ένα άλλο ποτήρι Το
