Ο Nick English θηλάζει ένα μόνο ουίσκι βύνης, που κάθεται σε ένα άνετο δερμάτινο chesterfield με ένα μαξιλάρι Union Jack, στη ζεστή νέα μπουτίκ του Bremont στο Collins St. της Μελβούρνης. Είναι το πρώτο αυστραλιανό κατάστημα για τη μάρκα, που ιδρύθηκε από τον Nick και τον αδελφό του Giles, , σε σύντομο χρονικό διάστημα, έχει γίνει το ιδανικό ρολόι επιλογής για πιλότους και στρατιωτικό προσωπικό σε όλο τον κόσμο, κερδίζοντας αυτή τη φήμη για τη δέσμευσή τους για υπερ-μηχανικά ρολόγια που έχουν σχεδιαστεί, με τη στωική βρετανική κληρονομιά τους απεικόνιση.
Θα σας αρέσει επίσης…
Το Bremont Supersonic αποτίει φόρο τιμής στο πιο εμβληματικό αεροπλάνο της εμπορικής αεροπορίας
12 καλύτερα ρολόγια πεδίου για άνδρες
Συνέντευξη: Ο Zaim Kamal του Montblanc για να βγει έξω για να βρει τι κρύβεται μέσα του
"Όλα είναι σχεδιασμένα από το πρώτο κατάστημα που κάναμε ποτέ, στο Mayfair, το οποίο είναι μεγαλύτερο, αλλά έχει μια χαλαρή, σαν αίσθηση κλαμπ", λέει, κοιτάζοντας γύρω, έχοντας πατήσει το πόδι του στο κατάστημα πέντε λεπτά πριν άφιξη. «Νομίζω, προφανώς, πρέπει να φορεθούν», προσθέτει ανοιχτά.
Το κατάστημα είναι πολύ λαμπερό-τα νέα καταστήματα τείνουν να είναι, αλλά η σχέση του Νικ με την Αυστραλία ξεκίνησε πριν από σχεδόν 30 χρόνια, όταν ζούσε σε ένα Ford Falcon του ’67, έξω από το Manly Pacific Hotel στο Σίδνεϊ.
Για περίπου τέσσερις μήνες το 1990, πέρασε τα πρωινά του σερφ και τις μέρες του δουλεύοντας στο κατάστημα σοκολάτας Darrell Lea στην οδό George και εξοικονομώντας χρήματα. «Εξοικονομήσαμε αρκετά χρήματα για να ανέβουμε στην ακτή και κάναμε όλα τα κομμάτια εκεί. Ξέρετε, τι έκαναν οι σακίδιοι τότε », σημειώνει πρόχειρα.
Τώρα, όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, και σχεδόν αδυνατίζοντας, φέρνει το κομμάτι του Mayfair στην Αυστραλία. «Πιστεύω απλώς ότι ως δύο χώρες, δύο έθνη, μοιραζόμαστε πολύ παρόμοιες αξίες.
"Με βάση αυτό, και από τους Αυστραλούς που συναντάτε στο Ηνωμένο Βασίλειο-έρχονται στη μπουτίκ μας όλη την ώρα στο Λονδίνο-σκεφτήκαμε," Στην πραγματικότητα, τους οφείλουν κάτι εδώ ".
Τα ρολόγια της Βρέμοντ φημίζονται για τα σχεδιαστικά τους στοιχεία, τα οποία αποφεύγουν τα κλισέ και τα εύκολα σημεία πώλησης για τα οποία τόσο συχνά πέφτουν θύματα άλλες μάρκες. Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχει Bremont για όλους, ο Nick απαντά με μία μόνο λέξη πριν τελειώσω την ερώτηση: «Όχι».
«Δεν μπορείτε να σχεδιάσετε μέσω επιτροπής. Ο Τζάιλς και εγώ κάνουμε όλο τον σχεδιασμό, οπότε δεν πηγαίνουμε σε μια ομάδα 20 ατόμων και λέμε «Σωστά, ας σχεδιάσουμε το καλύτερο ρολόι.» Γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να απευθυνθούμε σε όλους. Και νομίζω ότι μόλις το κάνετε αυτό, θα αραιώσετε αυτό για το οποίο πρόκειται.
«Δεν είμαστε μάρκα μόδας, δεν είμαστε ντυμένοι με διαμάντια, δεν είμαστε υπερμεγέθη, δεν είμαστε bling, δεν είμαστε χαλαζίας, δεν είμαστε μαζικά φθηνοί, δεν είμαστε πραγματικά ακριβοί. Δεν είμαστε πολλά πράγματα ».
Τι βλέπει η ΒρέμοντείναιΩστόσο, έχει κερδίσει την εταιρεία πολλά επαίνους και όλα ξεκίνησαν σε ένα μέρος που ονομάζεται Henley-on-Thames.
«Μετακόμισα στο Henley πριν από περίπου 15 χρόνια, και αυτό ήταν λίγο πολύ όταν ξεκίνησε. η πλευρά του εργαστηρίου των πραγμάτων. Και τώρα, αν πάτε, υπάρχουν δύο κύριες εγκαταστάσεις εκεί. Το ένα είναι όπου βλέπετε όλους τους ωρολογοποιούς, τους εκπαιδευόμενους ωρολογοποιούς και τους τεχνικούς ρολογιών. Κάθε ρολόι είναι συναρμολογημένο εκεί. Αυτό είναι κάπως το αρχηγείο με τις περισσότερες λειτουργίες ».
Ωστόσο, απέχει 15 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Bremont HQ και βρίσκεστε στη δεύτερη εγκατάστασή τους, όπου οι θήκες και οι κινήσεις κατασκευάζονται από την αρχή. «Θα δείτε μια μπάρα από μέταλλο να μπαίνει, θήκες και τα μέρη κίνησης (που βγαίνουν). Πράγματα που δεν έχουν συμβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο εδώ και δεκαετίες, οπότε είναι πολύ διασκεδαστικό να το βλέπεις ».
Επιστρέφοντας στο μαγαζί, και ένα αντικείμενο βγαίνει σαν πονόλαιμος. Το Smack Bang στο κέντρο της εισόδου τοποθετείται εκεί χωρίς αμφιβολία για μέγιστη πρόσκρουση είναι ένα παλιό, σαφώς χρησιμοποιημένο κάθισμα εκτίναξης από μαχητικό αεροπλάνο.
«Αυτό είναι σημαντικό γιατί δύο ή τρεις από τις συνεργασίες μας συνεχίζονται για σχεδόν δέκα χρόνια, και ένας από αυτούς είναι ο Μάρτιν Μπέικερ. Και αυτή ήταν μια πραγματικά σημαντική συνεργασία, και εξακολουθεί να είναι, για το DNA της μάρκας. Αποτελούν το 70 τοις εκατό των καθισμάτων εκτόξευσης μαχητικών του δυτικού κόσμου. Για εμάς, είναι ένας σημαντικός συνεργάτης ».
Mostσως ο πιο διάσημος, ο οικοδεσπότης ομιλίας του Jimmy Fallon το απόγευμα χάρισε στον πρώην στρατιωτικό πεθερό του ένα MBI με κόκκινη κάννη στο Tonight Show. Το κόκκινο βαρέλι MBI είναι διαθέσιμο μόνο σε πιλότους που έχουν εκτοπιστεί από μια θέση Martin Baker κάποια στιγμή στην καριέρα τους.
«Ο λόγος που ήταν ενδιαφέρον για εμάς είναι αν κοιτάξετε τη μηχανική κατεργασία σε αυτό το κάθισμα, εδώ, είναι φαινομενικά καλοφτιαγμένο. Είναι κάτι που θα διαρκέσει δεκαετίες σε ένα αεροσκάφος. Και όταν τραβούν τη λαβή πρέπει να λειτουργήσει.
«Έχετε όλες τις δοκιμές σοκ, τις δοκιμές κραδασμών, την ομίχλη αλατιού, τις κλιματολογικές δοκιμές, συνεχίζεται και συνεχίζεται. Και καταλήξαμε να βάλουμε το ρολόι στις ίδιες δοκιμές. Μέχρι τη στιγμή που ο Μάρτιν Μπέικερ ήταν έτοιμος, καταλήξαμε με ένα ρολόι βασισμένο σε αυτό το πράγμα εδώ, το οποίο άλλαξε λίγο τον τρόπο που η Βρέμοντ συνεργάστηκε με τον στρατό.
Και σχετικά με το πόσοι πιλότοι είναι εκεί έξω με αθλητικό MBI; «Μερικές εκατοντάδες», ισχυρίζεται ο Νικ. «Σχεδόν 7.600 άνθρωποι έχουν εκτοξευτεί μέχρι σήμερα. Αυτό είναι πολλές ευτυχισμένες οικογένειες », (ένα σχόλιο προσφέρεται χαρούμενο, αλλά με μια πραγματική θλίψη, κάτι που ο Νικ θίγει αργότερα).
Η εμπλοκή του Μπρέμοντ με τον στρατό οδήγησε επίσης στην παραγωγή ρολογιών για τα τμήματα των αμυντικών δυνάμεων για τα οποία το κοινό παραμένει στο σκοτάδι. Όταν ρωτήθηκε αν υπάρχουν κάποιοι χαρακτήρες του Τζέιμς Μποντ με έναν Μπρεμόν στον καρπό τους, τα Αγγλικά είναι τόσο ειλικρινή όσο και αινιγματικά.
«Απολύτως πολλά. Αλλά είμαστε υπό NDA για όλους. Κάνουμε πολλά πράγματα SAS, κάνουμε πολλή αντιτρομοκρατική-υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να μιλήσουμε ».
Η συγγένεια των Άγγλων αδελφών με τον ουρανό ξεκίνησε από πολύ νωρίς, όταν ο πατέρας τους, πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, τους ανέβασε στον αέρα.
«Ο μπαμπάς μου έμαθε να πετάει με την Πολεμική Αεροπορία, έκανε πολύ πτήση εκεί. Και τότε υπήρξε περίπου μια περίοδος επτά ή οκτώ ετών όπου δεν πετούσε λόγω μικρών παιδιών. Περνάτε από έναν χώρο στη ζωή σας όπου απλά δεν έχετε χρόνο για τίποτα. Πήγε σε μια δημοπρασία, αυτή τη δεκαετία του '70 και αγόρασε αυτό το αεροσκάφος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Wasταν μια δημοπρασία του Christie's και σκέφτηκα, "Θεέ μου, αυτό είναι υπέροχο". Έβαλε το χέρι του και έκανε προσφορά και αγόρασε αυτό το αεροπλάνο, ένα πράγμα του 1942 του Παγκοσμίου Πολέμου. Και σκέφτηκα: «Τι; Μπαμπάς?'
«Knewξερα ότι πετούσε και τέτοια πράγματα στο παρελθόν, αλλά ήμουν μόλις επτά, ίσως οκτώ ετών. Αγόρασε αυτό το πράγμα, το ξεκίνησε και το πέταξε πίσω από το Γιορκσάιρ. Wasταν πολύ ωραίο, κυριολεκτικά μπήκα πίσω μαζί του, κάτι που είναι εκπληκτικό. Και μετά μεγαλώσαμε πηγαίνοντας σε αεροπορικές εκπομπές και κάνοντας άλλα κομμάτια μαζί του.
Δυστυχώς, το 1995, συνέβη η τραγωδία, όταν το αεροπλάνο, το οποίο χειριζόταν ο πατέρας του Νικ, συνετρίβη. Ο Νικ ήταν πίσω και επέζησε από το περιστατικό. Ο πατέρας του δεν το έκανε.
«Θυμάμαι την απογείωση, θυμάμαι ότι έκανα όλη την οθόνη πετώντας, θυμάμαι ότι ήμουν ξαπλωμένος στο χωράφι, θυμάμαι ότι με έσπασαν πραγματικά και μεταφέρθηκα αεροπορικώς στο νοσοκομείο. Αλλά δεν θυμάμαι τα τελευταία 20 δευτερόλεπτα του ατυχήματος.
«Είμαι βέβαιος ότι είναι θαμμένο εκεί κάπου και αν βγει, η κόλαση θα χαλαρώσει».
Για τον Νικ, η ανάρρωση δεν θα μπορούσε να έρθει αρκετά γρήγορα και το ακατάσχετο βρετανικό άκαμπτο άνω χείλος του φαίνεται όταν περιγράφει την έξοδο του από το νοσοκομείο, αφού έσπασε 17 κόκαλα και έχασε τον αγαπημένο του μπαμπά, ως «αστεία ιστορία».
«Μόλις βγήκα από την εντατική. Wasμουν στην εντατική για εβδομάδες και εβδομάδες. Βγήκα και -αυτή είναι η Εθνική Υγεία, δεν είναι το πιο ζουμερό περιβάλλον- είχα αυτόν τον θάλαμο και ήμουν ο μόνος στο πάτωμα κολλημένος σε αυτόν τον θάλαμο. Βγήκα από την εντατική και είχα το δικό μου δωμάτιο. Σκέφτηκα, "Αυτό δεν είναι πολύ κακό, έχω τηλεόραση". Και σκέφτηκα, "Αυτό είναι πολύ ωραίο."
«Και τότε μπήκε ο Τζάιλς, με τον καλύτερο φίλο μας. Cameρθε και κόλλησε τη σελίδα τρίτη του The Sun (διάσημη γνωστή για την απεικόνιση γυμνόστηθων γυναικών) στον τοίχο. Κυριολεκτικά μόλις έβγαινα από την εντατική και η αδερφή του τμήματος μπήκε και είπε: «Αν είσαι αρκετά καλά για να το δεις, είσαι αρκετά καλά για να μπεις στον κύριο θάλαμο», και ήμουν αποσύρθηκε μετά από 12 ώρες. Χτύπησα τον Τζάιλς και του είπα: «Πρέπει να με βγάλεις από εδώ.» Έτσι απολύθηκα. »
****
Για μερικούς, ένα ατύχημα όπως αυτό του Νικ θα ήταν ένα τραύμα πολύ φρικτό από το οποίο θα συνέλθει. Αυτός και ο Τζάιλς, ωστόσο, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την τραγωδία ως εφαλτήριο.
«Συχνά χρειάζεσαι λίγο ώθηση για να κάνεις πράγματα στη ζωή. Καταλύτης, σημείο ανατροπής, όπως θέλετε να το ονομάσετε. Για εμάς ήταν ο μπαμπάς μας. Πάντα πιστεύαμε ότι θα καταλήξουμε να δουλεύουμε με τον μπαμπά μας. Anταν επιχειρηματίας, είχε ικανότητα μηχανικής, οπότε πάντα σκεφτόμασταν ότι μια μέρα θα καταλήξουμε να δουλέψουμε μαζί του.
«Πέθανε σε ηλικία 49 ετών, οπότε ήταν πολύ νέος. Και ξαφνικά δεν ήταν εκεί.
«Για τον Τζάιλς και για μένα, αυτό ήταν το σημείο καμπής που είχαμε, όπως:« Στην πραγματικότητα, ας φύγουμε και κάνουμε κάτι μόνοι σου. »Η ζωή ξαφνικά ήταν πολύ, πολύ σύντομη».
Το πρώτο πράγμα στη λίστα του Νικ ήταν να δημιουργήσει μια μάρκα που ήταν εγγενώς βρετανική σε όλες τις πτυχές της, για να δώσει στους Ελβετούς, ειδικότερα, τα χρήματά τους όχι μόνο από άποψη ποιότητας, αλλά και διαφάνειας, κάτι που δεν αναφέρεται συχνά στο άπιαστο και πλούσιο κόσμο ρολογιών υψηλής ποιότητας.
«Πάρτε τις υποθέσεις για παράδειγμα», δηλώνει. «Εδώ είναι που υπάρχει πολύς καπνός και καθρέφτες στη βιομηχανία. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι περισσότερες περιπτώσεις δεν κατασκευάζονται στην Ελβετία. Γίνονται αλλού.
«Δεν θα αναφέρω ονόματα, αλλά τα έχω δει όλα. Και ό, τι κάνουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο, μπορείτε πραγματικά να πάτε και να δείτε τη ράβδο μέταλλο (να μπαίνει) και αυτή τη θήκη να βγαίνει. Και αυτό γίνεται από ανθρώπους που παλαιότερα ήταν στη βιομηχανία όπλων ή στη Φόρμουλα 1, την ιατρική βιομηχανία, αυτοί είναι οι άνθρωποι που δουλεύουμε για τη Βρεμόντ.
«Και το πάθος που έβαλαν σε αυτά τα πράγματα σημαίνει ότι οι υποθέσεις μας είναι πολύ περίπλοκες. Αν χωρίσατε αυτήν την θήκη Martin Baker, υπάρχουν τόσα μέρη σε αυτήν. Και είναι μια πολύ, πολύ δύσκολη υπόθεση. Είναι πολύ δύσκολο το χειρισμό, έχουμε δύο μηχανές περιστροφής CNC μύλου 11 αξόνων για να το κάνουμε αυτό. μηχανές εκατομμυρίων δολαρίων, για να κάνουν τόσες πολλές διαφορετικές γωνίες.
«Αν παραλάβετε μια κανονική θήκη από οποιαδήποτε μάρκα, θα πω ότι οι περισσότερες από αυτές είναι θήκες τριών τεμαχίων χωρίς ενδιαφέρουσες όψεις ή είναι όλα σχετικά με το καντράν. Αλλά στην πραγματικότητα, όταν βλέπετε μια υπέροχη θήκη, η οποία είναι όμορφα σχεδιασμένη, είναι είναι μηχανική. Η ανθρώπινη τρίχα είναι 50, 60 μικρά. Και επεξεργάζονται με συνέπεια τρία ή τέσσερα μικρά. Και κάθε περίπτωση που κάνουμε είναι πανομοιότυπη, όσον αφορά το φινίρισμα και το μέγεθος, επειδή είναι όλα αυτοματοποιημένα.
«Δεν έχουμε καθόλου παλαιό εξοπλισμό, οπότε όλα είναι πολύ καινούργια πράγματα».
Με μια ιδέα, ένα όραμα για την εκτέλεσή του και ένα σχέδιο για να το κάνουν δημοφιλές, υπήρχε μόνο ένα πράγμα που έλειπε από τον Νικ και τον Τζάιλς στα τέλη της δεκαετίας του '90 πριν από την πραγματοποίηση της Βρεμόν: το όνομα "Βρέμοντ". Το πώς έφτασαν σε ένα γαλλικό όνομα για μια αγγλική εταιρεία, περιλαμβάνει μια κενή παροχή καυσίμων, ένα πεδίο μπιζελιών και έναν χαρακτήρα που έγινε γρήγορα η απίθανη μούσα τους.
«Το επώνυμό μας είναι αγγλικό. Βλέπεις λοιπόν μια βρετανική μάρκα ρολογιών που ονομάζεται αγγλική; Νομίζω ότι η ειρωνεία θα είχε χαθεί σε αρκετά άτομα. Δεν θέλαμε επίσης να αγοράσουμε μια μάρκα. Ολόκληρη η βιομηχανία είναι γεμάτη μάρκες που είχαν πεθάνει πριν από 50 χρόνια και αναζωογονήθηκαν, και στη συνέχεια όλοι λένε ότι έχουν αυτή την καταπληκτική ιστορία 150 ετών. Δεν θέλαμε να το κάνουμε αυτό, οπότε ο Τζάιλς και εγώ, (για τα πρώτα τρία χρόνια από την έναρξη της Βρέμοντ, δεν είχαμε καθόλου όνομα.
«Όταν έπρεπε πραγματικά να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ένα όνομα, κατέληξε σε αυτό το ταξίδι που κάναμε στη Γαλλία. Wereμασταν πολύ, πολύ τυχεροί ως παιδιά και ελπίζω ότι μπορώ να κάνω το ίδιο με τα παιδιά μου όσον αφορά την ευθύνη. Αλλά θα ήμουν 17 ή 18 ετών, ο Τζάιλς θα ήταν 15 ή 16 ετών και θα λέγαμε στον μπαμπά μας «Φεύγουμε για την Ευρώπη» και θα πετούσαμε ένα παλιό αεροπλάνο της δεκαετίας του 1940 με έναν χάρτη, μια πυξίδα. , και ένα ρολόι.
«Και ο μπαμπάς έλεγε:« Τέλεια. Τηλεφωνήστε μία φορά την εβδομάδα για να βεβαιωθείτε ότι είστε καλά. »Και αυτό ήταν.
«Συνηθίζαμε να απογειωνόμαστε, ακολουθούσαμε το πλοίο από το Ντόβερ στο Καλαί, συνειδητοποιούσαμε ότι θα φτάσει στην Οστάνδη στη μέση και κάνουμε μια διόρθωση. Αλλά υπάρχει μιάμιση ώρα καύσιμα σε αυτά τα αεροπλάνα, οπότε συχνά εξαντλείτε καύσιμα, γιατί δεν βρίσκατε το αεροδρόμιο ή οτιδήποτε άλλο », σκέφτεται κάπως.
«Τη συγκεκριμένη φορά προσγειωθήκαμε σε ένα χωράφι στη βόρεια Γαλλία.
«Αυτά είναι μερικά χρόνια μετά τον θάνατο του μπαμπά. Sortμουν κάπως μέσα στα είκοσι, και προσγειωθήκαμε, και είναι παράνομο να το κάνουμε αυτό στη Γαλλία. Αν το κάνετε στην Αμερική ή την Αγγλία, αγοράζετε ένα μπουκάλι ουίσκι ή κάτι για τον αγρότη. Αλλά όλα είναι πολύ γραφειοκρατικά, έτσι προσγειωθήκαμε και ο Τζάιλς έκανε ωτοστόπ-με ένα πολύ όμορφο κορίτσι, πρέπει να πω-, για να πάει να πάρει καύσιμα. Έμεινα στο χωράφι.
«Και αυτός ο τύπος βγήκε και μας βοήθησε, και καταλήξαμε να σπρώξουμε το αεροπλάνο στον αχυρώνα του. Για να συντομεύσουμε, καταλήξαμε να μείνουμε εκεί για τρεις ημέρες επειδή ο καιρός ήταν απαίσιος. Το όνομά του ήταν Αντουάν Βρέμοντ.
Ο Μπρέμοντ, που ήταν 78 ετών τότε, υπενθύμισε στους Άγγλους αδελφούς τον πατέρα τους και άφησε ανεξίτηλη εντύπωση στους δύο. Πέθανε μερικά χρόνια αργότερα, αν και όχι πριν δει το πρώτο πρωτότυπο του ομώνυμου ρολογιού του.
****
Κάτι που ξεχωρίζει τη Bremont από πολλές άλλες είναι οι μοναδικές συνεργασίες τους, οι οποίες βοήθησαν στην προώθηση της δημόσιας αντίληψης της μάρκας, χωρίς να διακυβεύεται η φήμη τους.
«Νομίζω ότι για να λειτουργήσει μια μάρκα, πρέπει να είσαι αυθεντικός στις ρίζες σου. Και όταν δουλεύουμε με την Jaguar, αν το πάρεις ως παράδειγμα, όλα έχουν γίνει με τον Ian Callum, ο οποίος είναι ο επικεφαλής σχεδιαστής της Jaguar. Cameρθε από την Aston Martin όπου σχεδίασε τα DB7 και DB9 και Vanquish και στη συνέχεια ήρθε στην Jaguar. Wasταν για σχέσεις, αγαπούσε αυτό που κάναμε σε προσωπικό επίπεδο. Σε επίπεδο προϊόντος.
«Νομίζω ότι πρέπει να ζήσεις, πρέπει να αναπνεύσεις και πρέπει να κάνεις αυτό που κηρύττεις».
Ένα από τα καλύτερα κομμάτια διαφήμισης που έχει λάβει μέχρι σήμερα η Βρέμοντ ήταν η συμμετοχή του Νικ και του Τζάιλς με την πρώτη ταινία του KingsmanKingsman: The Secret Service.Ο κουμπάρος του σκηνοθέτη Μάικλ Βον, Χάρι Χαρτ (ναι, ο χαρακτήρας του Κόλιν Φερθ στις ταινίες πήρε το όνομά του από έναν από τους σχολικούς φίλους του Βον) φορούσε ένα Βρεμόντ, ένα από τα πολλά στη συλλογή του και συμβούλευε τον φίλο του που έψαχνε για μια κατάλληλη αγγλική μάρκα ρολογιών να τους ψάξω.
«Quiteταν αρκετά σουρεαλιστικό. Actuallyμουν στην πραγματικότητα ένας από τους Kingsman, για μια στιγμή που αναβοσβήνει και θα το χάσετε, κάτι που είναι πολύ διασκεδαστικό. Ασχοληθήκαμε αρκετά. Reallyταν πολύ ωραίο γιατί ο Matthew Vaughn μόλις μπήκε στη μπουτίκ.
«Και ήταν η βρετανική σύνδεση, η οποία είναι φανταστική. Αυτό ήταν ένα προφανές. Αλλά και το γεγονός ότι κάναμε αντιτρομοκρατική ».
Η Βρέμοντ, αν και ήταν ακόμα μια νέα εταιρεία σε σύγκριση με πολλές στο ίδιο πνεύμα, είναι η μόνη εταιρεία ρολογιών που υπέγραψε τη διαθήκη των ενόπλων δυνάμεων, η οποία ορίζει τη συνεχή δέσμευση μιας εταιρείας στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις. Πρόκειται για μια δέσμευση που καλύπτει την απασχόληση πρώην στρατιωτικών, «Μπορείτε να φανταστείτε ότι ένας τύπος απόρριψης βόμβας είναι πραγματικά πολύ καλός στο να συνδυάζει ρολόγια», ο Νικ σκάει, καθώς και φιλανθρωπικές συμμετοχές με αιτίες όπως τα παιχνίδια Invictus, Walking With The Wounded , και η Ένωση RF.
«Με την υπογραφή, δείχνετε ότι έχετε δεσμευτεί να προχωρήσετε επίσης. Οπότε δεν αφορά μόνο το παρελθόν, είναι το μέλλον. Μας αρέσει πολύ », λέει ο Νικ πριν ομολογήσει επίσης ότι« Συνδυάστηκε πολύ όμορφα σε μια εντελώς νέα γκάμα ρολογιών ».
Perhapsσως η πιο περίεργη συνεργασία, ωστόσο, είναι αυτή που έκανε ο Μπρέμοντ με τον κιθαρίστα των Rolling Stones, Ronnie Wood, έναν καταξιωμένο ζωγράφο, ο οποίος σχεδίασε την όψη ενός ρολογιού για τους Nick and Giles το 2012.
«Είναι ένα από τα ωραιότερα άτομα που θα συναντήσετε ποτέ», λέει στην πραγματικότητα ο Νικ. «Είναι σαν ένας χαζός παππούς.
«Ο Τζάιλς και εγώ τον πήγαμε στο Μονακό και αυτό ήταν το πιο σουρεαλιστικό Σαββατοκύριακο. Αλλά η λέξη «καλλιτέχνης» έχει σχεδιαστεί για κάποιον σαν αυτόν-είναι ένας καλός καλλιτέχνης, ένας φοβερός μουσικός από αυτή την άποψη. Έχει δωμάτια στο σπίτι του γεμάτα τέχνη. Γλυπτική και πίνακες που έχουν μισοτελειωθεί.
«Τον γνωρίσαμε και ήταν μια πολύ μεγάλη χρονιά για το Ηνωμένο Βασίλειο, ήταν λίγο σαν το 2000 εδώ με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε είπαμε:« Γιατί δεν κάνουμε αυτό το όμορφο ρολόι; »
«Τα πάντα μέχρι τη μικρότερη βίδα σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο και είπε:« Τέλεια, θα ήθελα πολύ να το ζωγραφίσω. »Έτσι έκανε αυτόν τον απίστευτο πίνακα με άλογα».
Ο Γουντ, ένας τσιγγάνος από το βορρά με την πιο κλασική έννοια, έχει προφανή σχέση με τα άλογα, για τους ισχυρούς δεσμούς τους με τις οικογένειες που ζουν ανάμεσα στα κανάλια όπου μεγάλωσε. Perhapsσως το πιο συναρπαστικό, ωστόσο, ο Νικ δηλώνει: «Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι ότι δεν βάφει τα μαλλιά του. Ορκίζομαι. Δεν βάφει τα μαλλιά του, είναι εκπληκτικό ».
Αν ρωτήσετε τον Nick ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει η Bremont ως εταιρεία, ωστόσο, θα πει με υπερηφάνεια, με πολύ βρετανικό τρόπο, ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψει η τέχνη της ωρολογοποιίας στην Αγγλία.
«Οδηγήσαμε τον κόσμο», λέει γρήγορα. «Ο κόσμος θέτει χρόνο από το Γκρίνουιτς. Χρονόμετρα πλοίου; Έχετε δοκιμασίες, έχετε δοκιμές Greenwich.
«Στις αρχές του περασμένου αιώνα, το 60 % των παγκόσμιων ρολογιών και ρολογιών τσέπης προέρχονταν από το Ηνωμένο Βασίλειο. 60 τοις εκατό της καινοτομίας στο όποιος Το μηχανικό ρολόι είναι βρετανικό, αλλά έχουμε πέσει σε δύο παγκόσμιους πολέμους, γιατί αν μπορούσατε να φτιάξετε ένα ρολόι, θα μπορούσατε να φτιάξετε ένα όπλο ή ένα αεροπλάνο. Και μετά πέθανε.
«Η τελευταία εταιρεία που έφτιαξε ρολόγια σε οποιονδήποτε αριθμό ήταν της Smith στη δεκαετία του '60. Και κάπως σκοτώθηκαν από την επανάσταση του χαλαζία.
Η στρατηγική της Βρέμοντ μέχρι τώρα τους έχει κάνει να γίνονται γρήγορα αγαπημένοι μεταξύ του στρατιωτικού προσωπικού, αλλά τα στρατιωτικά ρολόγια δεν είναι μια νέα ιδέα. Όταν ρωτήθηκε τι κάνει ένα φανταστικό στρατιωτικό ρολόι, ο Νικ λέει ότι όλα έχουν να κάνουν με την ευκολία και την ευρωστία, αναφέροντας και πάλι το βασικό στοιχείο του σχεδιασμού και της κατασκευής της θήκης Trip-Tick της μάρκας του. Είναι επτά φορές πιο ανθεκτικό στις γρατζουνιές από τον κανονικό ανοξείδωτο χάλυβα. Αν τα κοιτάξετε, μπορείτε να πείτε την ώρα αρκετά γρήγορα, και αυτό, για μένα, είναι πολύ, πολύ σημαντικό. Καταλήγετε να φοράτε ένα ρολόι που δεν χρειάζεται να κοιτάξετε δύο φορές.
«Και νομίζω ότι αυτό είναι στρατιωτικό. Δεν μπορείτε να εμπορευτείτε αυτούς τους ανθρώπους, αυτό είναι το θέμα. Δεν μπορείτε να πάτε σε μια στρατιωτική αεροπορική βάση και να κολλήσετε μια αφίσα, οπότε όλα είναι πολύ από στόμα σε στόμα. Υπάρχει μια εντελώς νέα γενιά στρατιωτικών που αναζητούν κάτι ελαφρώς διαφορετικό. Δεν θέλουν να έχουν ρολόι χαλαζία, εάν είστε σε ενημέρωση RAF δεν μπορείτε να μπείτε με ένα έξυπνο ρολόι γιατί είναι μια συσκευή ακρόασης, δεν επιτρέπεται.
"Υπάρχει μια θέση για αυτά τα μηχανικά ρολόγια, η οποία είναι φανταστική."
Τέλος, υπενθυμίζω στον Νικ τον ορισμό του Αϊνστάιν για τον χρόνο-«Ό, τι λέει το ρολόι μου είναι»-και τον ρωτάω αν έχει τη δική του άποψη. Η απάντησή του δεν προκαλεί έκπληξη για έναν άντρα που έχει περάσει μια ζωή πλέοντας, πετώντας και οδηγώντας σε όλο τον κόσμο, με μια άφοβη συμπεριφορά που δεν μπορούσε να κλονιστεί από το ίδιο το δυστύχημα που του έκλεψε ένα μέλος της οικογένειας και σχεδόν τον σκότωσε. επεξεργάζομαι, διαδικασία.
«Ο χρόνος είναι κάτι που δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Εννοώ ότι είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε, έτσι δεν είναι;
«Αν τα παιδιά μου λένε ποτέ« βαριέμαι »… αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσες να μου πεις. Επειδή ξέρετε, εξαφανίζεται τόσο γρήγορα. Όταν ήμουν εδώ το 1990, δεν αισθανόμουν τόσο πολύ πριν. Τότε συνειδητοποιείς ότι είναι σχεδόν τρεις δεκαετίες πριν. Είναι αρκετά τρομακτικό ».
Όσο τρομακτικό κι αν είναι, ο χρόνος είναι κάτι που οι Άγγλοι αδελφοί έχουν κατακτήσει, με περισσότερους από έναν τρόπους.
Θα σας αρέσει επίσης…
Το Bremont Supersonic αποτίει φόρο τιμής στο πιο εμβληματικό αεροπλάνο της εμπορικής αεροπορίας
12 καλύτερα ρολόγια πεδίου για άνδρες
Συνέντευξη: Ο Zaim Kamal του Montblanc για να βγει έξω για να βρει τι κρύβεται μέσα του
